Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ostrzyć — 1. Ostrzyć (sobie) zęby na czymś, na kimś «ostro krytykować coś, kogoś, złośliwie mówić o czymś, o kimś»: Rozglądam się za nową pracą, bo w tej starej już ostrzą sobie na mnie zęby. Roz tel 1998. 2. Ostrzyć (sobie) zęby na kogoś, na coś «wiązać z … Słownik frazeologiczny
ostrzyć — ndk VIb, ostrzę, ostrzysz, ostrz, ostrzył, ostrzony «pocierając o coś, zwykle o specjalny kamień, odpowiednio szlifując, czynić coś ostrym, przywracać czemuś zdolność kłucia, cięcia, kaleczenia» Ostrzyć kosę, nóż, brzytwę. ◊ pot. Ostrzyć sobie… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
